1e stageweek

dit was onze 1e week stage!

Maandag en dinsdag heb ik stage gelopen in het ziekenhuis.
Om 6.00 uur ging de wekker waarbij de taxi om 06.30 zou staan.
Deze stond er ook netjes om de afgesproken tijd, maar natuurlijk zijn we te laat buiten en zijn we pas om 06.45 vertrokken.
Dit was gelukkig geen ramp aangezien het drie kwartier rijden is.
We kwamen dus aan om 07.30 uur, maar toen we ons hadden gemeld bij de head of finances moesten we nog een uur wachten.
Hierbij kwamen ook nog Ghanese stagiaires bij.
Na een uur te hebben gewacht kregen we een rondleiding (de 2e x in een paar dagen)
Hierna gingen we naar de Nurse manager.
Ze was super geïnteresseerd en wilde ons aan alle kanten helpen.
Samen met de nurse manager hebben we afgesproken dat we om de 2 weken zouden wisselen van afdeling.
De eerste 2 weken zouden we samen staan op de childrens ward/NICU en vanuit daar zouden we verder kijken of we zouden opsplitsen of niet.

Eenmaal aangekomen op de afdeling, kregen we een kleine rondleiding waarbij ze van alle kleine patiëntjes vertelde wat ze hadden.
Op de childrens ward lagen 2 kindjes.
1 van 7 maanden met acute bronchitis en 1 van 2 jaar die naar huis mocht (weet niet wat het kindje had)

Op de NICU lagen 2 babytjes.
1 babytje met geelzucht, dit baby'tje lag onder een speciale band.
1 babytje die te vroeg geboren was. Bij deze baby waren ze aan het proberen het zuigereflex "aan te zetten"

Even later kwam er nog een kindje via de Emergency ward binnen.
Hij was 2 jaar en 7 maanden oud.
Het jongentje was al een paar dagen aan de diarree en had veel overgegeven.
Samen met een Ghanese student mochten wij het jongentje op zijn vitale functies meten waarbij hij daarna van de "in charge" een infuus kreeg.
Dit infuus ging niet zonder slag of stoot, was heel zielig om te zien.

Om 12 uur was het lunchtijd.
Hierbij dachten we dat iedereen zou gaan lunchen en dat iedereen lunch kreeg vanuit het ziekenhuis.
Maar dit was niet zo, alleen de hoge pieven en wij 3 nederlandse studenten kregen deze luxe.
De rest van de werknemers hebben nooit pauze in hun dienst.
Dit voelde niet heel fijn en een beetje "voortrekkerig".

Na de pauze zijn we nog even gaan knuffelen met de kleine baby'tjes op de NICU.

En om 2 uur stond onze taxi weer paraat om naar huis te gaan.

Dinsdag:
om 06.30 uur was de taxi er weer.
We gingen eerst naar onze ward om even de afdeling te poetsen en hierna naar de morning devotion (ochtend gebed) te gaan.
Het was hierna niet helemaal duidelijk of we terug naar onze afdeling moesten gaan, want er zou iets van een cursus gevolgd worden.
Uiteindelijk kwamen we te weten dat we dus naar deze meeting moesten gaan.
Het ging over alle cijfers van elke afdeling, bijvoorbeeld hoeveel mensen een bepaalde ziekte hadden, etc.
Ook werd er verteld hoeveel overledenen er waren, wat de casus hierbij was, de vitale functies, de behandeling, kort gezegd; alles wat er rondom die patiënt gebeurd is.
Dit vond ik eerst heel saai, want er werd vanuit de PowerPoint opgelezen wat de statistieken waren, wat het niet heel leuk maakte.
Hierna werd er een casus behandeld over een overledene en hierbij begon een arts een discussie.
Hierbij kon je duidelijk zien dat er niet zo'n groot taboe hangt in het tegen de dokter ingaan, zoals in Nederland.
Het is veel laagdrempeliger, waardoor er ook echt over iemand gepraat wordt.
Uiteindelijk had de arts zijn gelijk af moeten geven en hier deed hij ook niet moeilijk over. 

De meeting duurde tot ongeveer 11 uur.
Toen we terug naar de afdeling gingen was er helaas niks te doen en zijn we dus met baby'tjes gaan knuffelen op de NICU.
Aukje mocht een baby vasthouden waarbij Anne het kindje eten gaf.
Dit voeden doen ze zo:
- De moeder kolft de melk in een klein bekertje
- De baby'tje wordt vastgehouden
- Met een klein lepeltje met de moedermelk op de onderlip van het baby'tje houden. Hierbij mag je niet "gieten" want hierdoor kan het kindje zich verslikken.

woensdag:
Vandaag moesten we rond 11 uur klaar staan, want we zouden met Lydia gaan kennismaken met de kliniek.
Helaas hadden we om half 12 nog steeds niets van haar gehoord, dus we probeerden haar te bereiken.
Uiteindelijk belde ze ons terug om te melden dat ze contact had gehad met de kliniek en dat er niemand is om ons rond te leiden waardoor het dus geen zin heeft om langs te komen.
Dus dat betekent een dagje vrij!
Hierbij hebben we met een Nederlander die bij ons aan de overkant aan de straat woont de omgeving verkent en heeft hij ons verschillende dingen vertelt over de geschiedenis en de cultuur.
Deze feitjes waren erg handig om te weten zodat je weet wat je wel en niet moet zeggen/doen.

Donderdag:
Valentijnsdag!
Onze coach kwam in de ochtend naar ons toe om te vertellen dat we vandaag de keuze hadden om of naar de basisschool te gaan om daar even kennis te gaan maken of dat we de little black boards zouden gaan schilderen waar de studenten op zouden gaan schrijven.
Deze bordjes waren namelijk nog van normaal hout.
Hierbij kozen wij ervoor om kennis te gaan maken met de school, zodat we al een indruk hadden en het hierbij makkelijker voor ons zou worden om ons voor te bereiden voor de lessen.
We spraken dit keer wel met de directeur!
We legden hem uit wat we kwamen doen en wat het project inhield.
Gelukkig was hij al een beetje bekend met wat het project inhield doordat deze vorig jaar door andere Nederlandse studenten van Ghanagangers ook is gedaan.
We maakten de afspraak om elke donderdag van 12.30 uur tot 13.30 uur de seksuele voorlichting te geven.
Ook hebben we afgesproken dat we naar het voetbaltoernooi mochten komen die de donderdag erop zou gaan plaatsvinden
We vroegen of we onze klas en de rest van de school mochten zien, dit wilden ze eigenlijk eerst niet, omdat ze wilden dat de kinderen bleven opletten en dus niet zouden worden afgeleid door ons.
Maar gelukkig mocht het uiteindelijk wel dat we ons klas mochten zien en de leskast waar we de voorlichting mee zouden geven.

Toen we naar huis liepen waren we het er alle 3 over eens dat we dit ene uurtje op de donderdag wel erg weinig vonden.
Dit hebben we besproken met onze coach en zij stelde voor om elke donderdagochtend van 11 tot 12 uur te gaan spelen met de kleine kinderen in de kindergarten die bij de basisschool hoort.

En toen was het WEEKENDD, dus oftewel AVONTUUR TIJDDDD!!