6e stageweek

Maandag:
Vanochtend voor de zoveelste keer opgestaan met barstende koppijn, kleurrijk snot, hoesten, etc, etc.
Maar toch ben ik naar stage gegaan omdat ik wist dat ik op de Theatre ward zou staan.
De theatre ward vind ik echt heel interessant, omdat er in verhouding veel verpleegtechnische handelingen zijn en omdat er operaties plaatsvinden (tot nu toe nog wel alleen keizersnedes helaas, maar dat is ook al wel super vet).
Toen ik eenmaal aankwam, zag ik dat de normale "in charge" er niet was.
In eerst instantie vond ik dit heel jammer, omdat zij heel aardig is en veel uitlegt.
Maar na een tijdje met de man te hebben gepraat die haar over nam in haar afwezigheid, vond ik het niet meer zo erg.
Deze man probeerde mij namelijk iets te leren over bijvoorbeeld ziekten, operatiemateriaal, etc.
Bij hem heb ik hierna ook de vraag neergelegd wat hij dacht over dat ik het beste kon doen met mijn klachten.
Hij zei dat het waarschijnlijk een voorhoofdsholte ontsteking was en ik allergie pilletjes moest gaan slikken.
Hij dacht namelijk dat ik allergisch ben voor iets wat er in het zand zit en aangezien er hier in Ghana nogal wat zand ligt zo af en toe...

Het is maandag, dus dat betekent "wounddress day"!!!
Spannenddd
Er waren verschillende mensen binnengekomen.
Bijvoorbeeld een man die cellulitis heeft ontwikkeld op zijn been, en flink ook, want vanaf zijn tenen tot bijna zijn knie is één grote wond.
De wondzorg mocht ik doen!
Hierbij moest ik eerst alles uitpakken en dit deed ik heel voorzichtig.
Omdat de wond zo groot was, was ik bang dat ik de man veel pijn zou gaan doen.
Toen het been eenmaal was uitgepakt, moest ik de wond schoonmaken met een speciaal oranje spul en een middeltje die ik over het been heen moest gieten.
Dit laatste middeltje zorgde ervoor dat het een beetje ging "bruisen" en dus al wat geel beslag weg zou bruisen (hetzelfde idee als een aangekoekt iets en je gaat sprayt er wat schoonmaakmiddel op dat gaat bruisen, dat gaat makkelijker dan gwn zeep op de vlek te smeren).
Hierna moest ik met een soort spateltje het gele beslag van de wond letterlijk wegschrapen.
Hierbij hoorde je echt het geluid dat je het beslag aan het wegschrapen was en gelukkig was ik stront en stront verkouden, want die wond die rook nogal vies blijkbaar en daar stond ik dan mooi met mijn neus op (heb ik even geluk!)
Eet smakelijk!! Hahah
Hierna maakte je alles weer schoon en pakte je het been weer in met de verband lappen.
Zo ook kwam er een vrouw binnen met een keizersnede wond die schoon gehouden moet worden, tot dat het helemaal genezen was.
De man die nu tijdelijk "in charge" was, vroeg mij hoe het eruit zag en ik vond het er rustig uit zien (maar stiekem vond ik het heel lastig om dit uit te spreken, omdat deze mevrouw echt nog donkerder was dan de andere mensen hier, hierdoor kun je roodheid niet goed zien).
Maar gelukkig gaf ik het goede antwoord volgens hem.
Toen ik er weer een schoon verbandje op ging doen, moest ik eerst een verbandje doen en daarna een soort pleister die blijkbaar niet aan de wond vast zou plakken en ook goed voor de wond zou zijn.
Maar ik vond het zo dubbel dat ik dit dus andersom moest doen.
Nadat ik dit had nagevraagd, zeiden ze dat ze de pleister simpelweg gebruikte om het verbandje mee vast te plakken.
Erg dubbel en ik snap er nu nog steeds niks van.

Ondertussen dat ik hier mee bezig was, zijn Anne en Aukje alvast bezig geweest met het mailen van bedrijven voor ons doneer projectje waar ik het eerder over heb gehad.
We zijn ondertussen te weten gekomen en beslist dat we zouden gaan proberen om een AED te gaan regelen voor dit ziekenhuis.
Want deze hebben zij niet.
Of ja, deze hebben ze in principe wel, maar deze komt uit het jaar stillekes, niemand die weet hoe het werkt en of hij nog wel werkt, en hij ziet eruit als een radio??
Al snel kregen zij reactie terug van een bedrijf dat zij ons 1 tweedehands AED gratis zouden willen sponseren en een 2e tweedehands AED tegen een kleine vergoeding zouden willen geven.
Hier waren wij natuurlijk super blij mee!
Hierdoor zijn wij een inzamelingsactie gestart om voor deze 2e AED geld in te zamelen en de elektroden en batterijen die nodig zijn om de AED's aan de praat te kunnen houden.


Dinsdag:
Vandaag niet in ons zusterjurkje naar het ziekenhuis, maar in normale kleren.
We gaan namelijk onze visums verlengen en hierbij heeft het ziekenhuis vervoer voor ons geregeld naar Ho!
Dit was echt een prima dikke bak, waar je in Nederland al van denkt "hmm mooi autootje!".
De man die ons bij de ambassade heeft geholpen was erg aardig en heeft ons fijn geholpen.
Over een weekje terug om ons visums weer op te halen

Woensdag:
Onze eerste (en nu wel echte, dachten we) stagedag bij de dovenschool.
Toen we hier aankwamen om 08.00 uur stonden alle kinderen bij een schoolbus.
Hierdoor kregen wij wel een paar vraagtekens wat er aan de hand was.
Dit hebben we even nagevraagd bij de schoolnurse en de school heeft vandaag een sporttoernooi met allerlei andere "normale" scholen!

De schoolnurse ging hier ook mee als zijnde EHBO-er en dus hobbelden wij hier maar mooi achteraan.
We moesten wachten op de schoolbus en ondertussen trokken die kinderen onze aandacht natuurlijk.
En wij als jonge Nederlandse studenten kunnen het dan ook niet laten om een paar videootjes te maken als herinnering voor later.

Eenmaal aangekomen bij het sportveld, stond het helemaal vol met studenten.
Er werden allerlei sporten gespeeld; voetbal, volleybal, korfbal, rugby.
In de pauzes heb ik met vooral 1 meisje gepraat.
Ze is 20 jaar en is haar hele leven al dood.
Ze heeft mij deze dag zoooo veel gebarentaal geleerd en zoveel vertelt over haarzelf en haar verleden.
Wanneer wij er niet uitkwamen met handen en voeten (waarbij we soms allebei creatief moesten zijn, omdat ik de gebarentaal niet echt ken) dan pakten we mijn telefoon erbij om in de notities onze vragen en antwoorden te typen om zo toch ons gesprek verder voort te kunnen zetten.

Aan het eind van de dag waren wij alle 3 hartstikke verbrand natuurlijk, want wij hadden geen zonnebrand meegenomen omdat we dachten dat we een normale werkdag zouden hebben i.p.v. de hele dag ram in de zon op een sportveld te staan zweten.
Maar wat een leuke dag was dit zeg, kijk ik echt met plezier naar terug!

Donderdag:
Weer een lesdagje op de basisschool.
Vandaag hebben Anne en ik de les gegeven door een klein akkefietje onderling.
Ik zelf zat eigenlijk heel erg met mijn hoofdpijn, verkoudheid, etc.
Dus had aan Anne gevraagd of zij vooral de les kon doen.
Hierbij heb ik Anne het eerst laten doen, maar uiteindelijk merkte ik dat ik alsnog veel meedeed.
Uiteindelijk is dit echt een top les geworden, want we hebben de studenten geleerd over menstruatie, over allerlei veranderingen en weet ik wat waar we het allemaal over hebben gehad.
De menstruatie wisten ze nog helemaal niks vanaf, dus moesten we even creatief zijn en het op meerdere manieren proberen uit te leggen, zodat het voor iedereen duidelijk was.
Persoonlijk vond ik ook dat de studenten het vandaag ook erg goed deden en goed meededen.

WEEKEND!!