7e stageweek

Maandag:
Ziekenhuisdagje.
Medical ward, ik had hier zoooo geen zin in he.
1. Ik had al 2 weken lang barstende koppijn en mijn hoofd zat nog steeds vol met kleurrijk snot dat alleen maar erger werd.
2. Omdat Aukje en Anne hier allebei al hebben gestaan en allebei echt heel negatief waren over deze afdeling omdat er niks te doen zou zijn.

En gelijk kregen ze ook want het was echt heel saai.
Het enige wat ik vandaag heb gedaan is meekijken met het doktersrondje en op een stoel zitten.
En ehm ja dat was het voor vandaag wel ongeveer.

Dinsdag:
Ook deze dag niet zoveel gedaan helaas.
Ik heb het doktersrondje meegekeken en hierbij van de dokter heel fijn uitleg gekregen waarom hij bepaalde dingen deed en hoe het kwam dat die patiënt in het ziekenhuis is gekomen, etc.
En ik heb meegekeken met wounddressing waarvan ik u tegen zeg.
Het was een necrotische grote wond afwisselend met ontstoken wondstukken waarbij de pus er uit liep en overal blaren op de huid zaten.
Hierbij mocht dus ook alleen de "in charge" deze wond behandelen, omdat er veel mis kon gaan.
Verder heb ik de hele dag gezeten en mij zo verveeld dat ik uiteindelijk maar in een medicatie boek ben gedoken om zo nog wat bij te leren.

Woensdag:
Niet naar het ziekenhuis, niet naar de dovenschool en niet naar de basisschool, wannttt we gingen als eigen patiëntje naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken om te kijken of we malaria hadden of niet.
Onze coach had ons dit namelijk verplicht.
We hadden het niet verwacht maar uiteindelijk hadden we allemaal malaria!
Dus dat betekende (zeker voor mij met mijn voorhoofdsholte ontsteking waar ik antibiotica en allergie pillen en paracetamol voor heb gekregen) dat we de komende dagen als oude bejaarde vrouwtjes met een pillencocktail door het leven gingen.

Aukje had een onderbuik gevoel over dat er nog iets bij haar aan de hand was, aangezien ze al een maand lang buikkrampen had.
Na een echo te laten maken bleek het haar blinde darm te zijn.
Hierbij gingen er natuurlijk allerlei toeters en bellen af en zijn we verschillende acties en ziekenhuizen afgegaan, waarbij we echt op z'n Ghanees van het kastje naar de muur werden gestuurd en we iedere keer super lang moesten wachten.

Na een paar lange en heftige dagen (waarbij ik zelf ook ziek was) in het ziekenhuis te zijn geweest, is Aukje overgevlogen naar de hoofdstad van Ghana en is daar verder behandeld.

WEEKEND